Tefecilik - Hakaret - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/691 Esas 2020/2311 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, Hakaret
Hüküm : 1- 5237 sayılı TCK"nın 125/1, 43/1-2, 129/1, 62, 50/3, 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- 5237 sayılı TCK"nın 241/1, 62/1, 52/2, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yaptığı temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
Müşteki ..."nin beyanlarından anlaşılan duruma göre gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "13/03/2011" yerine, 16/09/2012 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir hata olarak kabul edilmiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, imar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin olup, 18/05/2018 tarihinde yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun ile değişik 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen geçici 16. maddesi uyarınca öncelikle tekerrüre esas alınan bu ilamla ilgili uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması ile TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanığın hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yaptığı temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
TCK"nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun CMK"nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşmaya tabi olması, yargılamanın hiç bir aşamasında hakaret suçu bakımından taraflara yöntemine uygun şekilde uzlaşma teklif edilmemiş olması karşısında, anılan maddelerde öngörüldüğü biçimde uzlaşma önerisinde bulunulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.