Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17652 Esas 2016/4177 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17652
Karar No: 2016/4177
Karar Tarihi: 03.03.2016

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17652 Esas 2016/4177 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdura yönelik hakaret ve tehdit suçlarını işlemiş ve yerel mahkeme tarafından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, kararın esasına geçilmiştir. Yargılama süreci boyunca ileri sürülen iddialar ve savunmalar incelenmiş, sanığın suçları işlediği kesin olarak saptanmıştır.
Sanığın mağdura yönelik sözlerinin cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı niteliğinde olduğu tespit edilmiştir. Ancak, bu hususta karşı temyiz olmadığından bozma yapılamamıştır. Başka temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Kararda ele alınan kanun maddeleri, TCK’nın 106/1. maddesi ve TCK’nın 53/1-b ve 53/1-c maddeleridir. Yargıtay, TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiğini ve uygulanamayacağını belirterek, hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin düzenlemeyi yeniden yapılandırmıştır.

18. Ceza Dairesi 2015/17652 E. , 2016/4177 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, mağdura “seni arkadan kullanırım, senin a..ına koymama 5 saat kaldı” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, eyleminin TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımlanan mağdurun cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştirme niteliğinde olduğu anlaşılmış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak;
1- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmi uygun olarak, hüküm fıkralarından "TCK"nın 53/1-c" bendinde belirtilen haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar ve “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılarak; 5237 sayılı TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.