MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK nın 119/1-c maddesi uyarınca ceza arttırımına gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK nın 142/2-d maddesi yerine aynı yasanın 142/1-d maddesi olarak gösterilmiş olması mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan ve sanığın sarfına neden olduğu 12,00 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""bu dava sebebiyle yapılan ve sanığın sarfına neden olduğu 12,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK.nun 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya kapsamına göre, tekstil işi ile uğraşan müştekinin, olay günü saat 14.00 sıralarında, yevmiye karşılığı getir-götür işlerini yapan sanık ..."e deponun anahtarını vererek, gelen kumaşları depoya indirmesini istediği, aynı gün saat 15.00 sıralarında sanık ..."in, müştekinin işyerine gelerek kumaşları indirdiğini söyleyip, anahtarı müştekiye iade ettiği, ertesi gün kumaşların depoda bulunmadığını öğrenen müştekinin, durumu işyeri komşularına sorduğunda, komşularının, olay günü saat 15.00-17.00 saatleri arasında tenteli brandalı bir aracın depo kapısına yanaştığı, sanık ..."in, “mal yüklenecek” diyerek, kapı önündeki diğer araçları çektirdiğini ve kel kafalı bir şahıs ile birlikte araca eşya taşıdıklarını, aracın içinde bir şahsın daha bulunduğunu söyledikleri, bunun üzerine müştekinin sanık ..."den şüphelendiğini söyleyip müracaatta bulunduğu, sanık ..."in, soruşturma aşamasında, hırsızlık olayını sanık ..."ın gerçekleştirdiğini, kendisinin ilgisi olmadığını beyan ettiği, sulh ceza hakimliğindeki sorgusunda, depoyu kendisinin soyduğu, sanık ..."ın hırsızlık eylemine karışmadığını söylediği, yargılama aşamasında, ilk savunmasına dönerek, sanık ..."ı suçlar şekilde beyanda bulunduğu; sanık ..."ın ise, sanık ..."in kendisini arayarak kumaş olduğunu söyleyip, alıp alamayacağını sorduğu, fiyatta anlaştıkları, bunun üzerine sanık ..."in, “kumaşları almaya sen gelme, kendi nakliyecini de gönderme, başka bir nakliyeci gönder” dediği, kendisinin de tanımadığı bir nakliyeciyi, ..."in çalıştığını bildiği adrese gönderdiği, kumaşların hırsızlık malı olduğunu bilmediği gibi hırsızlık eylemine kendisinin de katılmadığı, sanık ..."in, açık bıraktığı depodan kumaşları aldırdığı yolunda savunmada bulunduğunun anlaşılması karşısında, müştekinin yöntemine uygun şekilde celbi ile soruşturma aşamasındaki beyanında bahsi geçen işyeri komşularının kendisine sorularak, bu şahısların tanık sıfatıyla dinlenmesi ile tanıklar ile sanık ... arasında mümkünse yüzleştirma yoluna gidilmesi, aksi halde fotoğraf üzerinden teşhis işlemi yaptırılarak, olay günü sanık ... ile kumaşları araca yükleyen veya araç içinde bekleyen şahsın sanık ... olup olmadığının açıklattırılması ile elde edilecek sonuca göre sanık ..."un olay yerinde bulunduğunun tespiti halinde sanığın eyleminin TCK nın 37. maddesi delaletiyle 142/2-d maddesindeki suça uyduğu, sanığın “... depo kapısını açık bıraktı, ben de tanımadığım nakliyeciyi buraya göndererek, kumaşları yüklettim” şeklindeki beyanı gözetilerek, olay yerinde bulunmadığının anlaşılması halinde ise suçun işlenmesinde kullanılan araçları sağlamak şeklinde gerçekleşen eyleminin yardım eden olarak kabulü ile sanık hakkında TCK nın 142/2-d ve 39. maddelerinin uygulanması gerektiği değerlendirilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK nın 119/1-c maddesi uyarınca ceza arttırımına gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasasının 141, 1412 sayılı CMUK.nun 32, 260, 308/7. maddeleri (5271 sayılı CMK.nun 34/1, 223/2, 230/2, 289/1-9. maddeleri) uyarınca mahkeme kararlarının; Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için gerekçe bölümünde mevcut delillerin irdelenmesi ve kanıtlarla sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususların kanunda tahdidi ve emredici şekilde belirtildiği, cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların" da bu kapsamda hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken zorunlu hususlardan olduğu, 5237 TCK"nun 50, 51, 5271 sayılı CMK"nun 231/5 maddelerindeki hukuksal olgu ve kurumların, farklı amaç ve koşullara tabi olup, uygulanıp uygulamama değerlendirmesinin de farklı gerekçelere dayandığı, bu halde bu kurumların sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasında her bir madde için ayrı, somut, denetime elverişli, tatminkar ve ikna edici gerekçelere dayanmasının yasal zorunluluk olduğu gözetilmeden sanık hakkında kurulan hükümde, "koşulları bulunmadığından, TCK 50, 51 ve CMK 231/5 maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” biçiminde yasal olmayan gerekçeye başvurularak TCK"nun 51, CMK"nun 231/5, 230/1-d maddelerine aykırılık oluşturulması,
4-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK nın 142/2-d maddesi yerine aynı yasanın 142/1-d maddesi olarak gösterilmiş olması,
5-Bu dava sebebiyle yapılan ve sanığın sarfına neden olduğu 12,00 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 03.03.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.