Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26598 Esas 2022/1328 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Dosya içeriğine ve anlatımlara göre; sanığın suça konu malzemeleri çaldıktan sonra ihbar üzerine devriye ekiplerince yakalanması ve çalınan malzemelerin bulunduğu yer ile sanığın at arabasıyla yakalandığı yer arasındaki mesafenin yaklaşık 1 km olduğu da dikkate alındığında, hırsızlık eyleminin tamamlandığı gözetilmeden sanık hakkında teşebbüs hükümleri uygulanarak eksik ceza tayini,
2) Mağdurun aşamalardaki beyanlarında, suça konu inşaat halindeki yerin kapı ve pencerelerinin bulunmadığını belirttiği bu nedenle bina niteliğinde olmadığı ancak inşaatın kapısının bulunduğu ve bu kapı ile birlikte ayrıca depo kapısını kilitlediğine dair beyanı karşısında, suça konu malzemelerin kapısı kilitli depodan çalınması veya inşaatın etrafının çevrili ve burada bulunan dış kapının da kilitlenmiş olması halinde eylemin aynı Yasa’nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturacağı, malzemelerin etrafı çevrili olmayan veya kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınmamış şekilde inşaat alanından çalınması halinde ise TCK’nun 142/1-e maddesindeki suçu oluşturacağı düşünülmeden, eylemin TCK’nun 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğuna dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan ve yukarıda bahsi geçen hususlar mağdurdan sorularak açıklığa kavuşturulmadan eksik kovuşturmayla yazılı şekilde karar verilmesi,
3) UYAP üzerinden adli sicil kayıtlarının tetkikinde, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi ile uygulama yapılırken tekerrüre esas alınan ilamın sanığın, çocukken işlediği suça ilişkin olması karşısında, bu ilamın aynı Yasa'nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
4) Kabule göre de;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 03.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.