Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/1700 Esas 2011/2814 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/1700
Karar No: 2011/2814
Karar Tarihi: 22.12.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/1700 Esas 2011/2814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddine karar verdi. Dava dilekçesinde 1.000,00 TL tahsil edilmesi istenilmiş, ancak kesinlik sınırı 2009 yılı için 1.400,00 TL olduğu ve usulüne uygun bir ıslah bulunmadığı için mahkeme, bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar vermiştir. Bozma sonrası ıslah mümkün olmadığı için dava değeri 1.000,00 TL olarak kabul edilmelidir. Bu nedenle, karar temyiz sınırının altında kaldığından kesin niteliktedir.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi
- 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi (Ek-Madde 4)

(Kapatılan)23. Hukuk Dairesi 2011/1700 E. , 2011/2814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-K A R A R-
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400,00 TL’dir.
Dava dilekçesinde, 1.000,00 TL.nın tahsili istenilmiş olup, mahkemece, usulüne uygun bir ıslah bulunmadığı gerekçesiyle dava dilekçesindeki taleple bağlı kalınarak, bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir. Bozma öncesi yapılan ıslahın usulüne uygun olmaması ve bozma sonrası ıslah mümkün olmayıp, bozma sonrası bu eksikliğin giderilmesi de mümkün olmayacağından, ıslahı yok sayıp dava değerini dava dilekçesinde talep edildiği şekliyle 1.000,00 TL olarak kabul etmek gerekecektir. Bu itibarla, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, tarafların peşin harçlarının istek halinde iadesine, 22.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.