Esas No: 2021/23719
Karar No: 2022/1232
Karar Tarihi: 03.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23719 Esas 2022/1232 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık suçundan cezalandırılmasına ilişkin karar incelendi. Sanığın temyiz istemi esastan reddedildi, çünkü yapılan incelemede sanığın açık bir şekilde temyizden vazgeçmediği ve asıl iradesinin ceza infaz kurumuna geçiş yapmak olduğu ortaya çıktı. Kanun madde olarak 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi \"temyiz hükmünün hukuka aykırılığına\" dayanırken 294. maddesi \"temyiz sebebinin hukuki yönüne\" ilişkin olması gerektiğini belirtiyor. Sanığın temyiz isteği, etkin pişmanlık hükümleri kapsamında zararları telafi etme imkanı vermediği için TCK'nın 62. maddesi uygun görülmedi. Hükümdeki isabetsizlik düzeltilebilir olduğundan istinaf başvurusu esastan reddedildi ve hüküm onaylandı. Kanun maddelerinin açıklamaları: 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi ve 294. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.07.2020 tarih, 2019/1-52 esas ve 2020/359 karar, 12.03.2020 tarih, 2018/1-337 esas ve 2020/176 karar, 23.10.2018 tarih, 2017/1-842 ve 2018/457 karar sayılı kararlarında belirtildiği üzere; temyiz kanun yolu başvurusunda bulunulduktan sonra, ilgililerin temyiz başvurusundan "Feragat" ya da "Vazgeçme" vb. içerikli taleplerinin, kanun yoluna başvurma hakkından feragat kapsamında değil yapılan kanun yolu başvurusunun geri alınmasını düzenleyen 5271 sayılı CMK'nın 266. maddesi kapsamında değerlendirilmesi ve talep içeriğinin açıkça temyiz başvurusunun geri alınması diğer bir deyişle yapılan temyiz başvurusundan vazgeçme iradesini yansıtıp yansıtmadığına bakılmasının gerekeceği, iradenin açıkça yapılan temyiz başvurusundan vazgeçmeye yönelik olması hâlinde, temyiz davasının açılabilmesi için gerekli olan "İstek" de ortadan kalkmış olacağından vazgeçilen bu temyiz davasından dolayı Yargıtayca temyiz incelemesinin yapılamayacağı, bu itibarla somut olayda sanık müdafii temyiz isteminde bulunduktan sonra sanığın “Cezamın onaylanmasını istiyorum.” şeklindeki dilekçesi ile asıl iradesinin temyizden vazgeçmek değil de açık ceza infaz kurumuna geçiş yapmak, daha fazla kapalı ceza infaz kurumunda kalmamak için dosyanın bir an önce sonuçlanmasına/öncelikle incelenmesine yönelik olduğu, dilekçesinde temyizden vazgeçtiğine dair açık bir ibare yazmadığı gibi müdafiisinin de bu yönde bir talebinin olmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafinin temyiz isteminin, etkin pişmanlık hükümleri kapsamında sanığa zararı giderme imkanı tanınmadığına,TCK’nın 62. madde hükümlerinin uygulanmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında ve hükümde suç adının, “Elde veya üstte taşınan eşyayı özel beceri ile almak suretiyle hırsızlık” ve uygulama maddesinin de "TCK 'nın 142/2-b" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 29. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 03.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
