Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/8307 Esas 2022/1146 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine, Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından davanın kabulüne ve İtiraz Hakem Heyeti tarafından davalı vekilinin itirazının reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili; plakası ve sürücüsü tespit edilemeyen aracın yaya konumundaki davacıya çarpmasıyla oluşan kaza sonucunda davacının yaralanıp en az % 15 oranında malul kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL. kalıcı maluliyet tazminatının avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 13/06/2019 tarihli ıslah dilekçesiyle, taleplerini 116.140,00 TL'ye (davalının dava sırasında ödediği bedelin düşülmesini de talep ederek) yükseltmiştir.
Davalı vekili; kusur ve maluliyete itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından; davanın kabulü ile bakiye 91.758,00 TL sürekli işgücü kaybı tazminatının 27/02/2019 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karara davalı vekili tarafından yapılan itiraz üzerine, İtiraz Hakem Heyeti tarafından, davalı vekilinin itirazının reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine; özellikle, UHH kararına karşı yapılan itiraz başvurusuna konu edilmeyen yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenemeyecek olmasına; davalının temerrüt tarihinin usulünce belirlenmiş olmasına göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından karara esas alınan trafik kusur uzmanı bilirkişinin düzenlediği 26/05/2019 tarihli raporda, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 84/l maddesindeki "park için ayrılmış yerlerde veya taşıt yolu dışında kurallara uygun olarak park edilmiş araçlara çarpma" halinin asli kusur sayıldığı düzenlemesi gereği, meçhul araç sürücüsünün kazada tam kusurlu olduğu yönünde görüş bildirildiği; İtiraz Hakem Heyeti tarafından da, bu raporun oluşa uygun kabul edilip, davalı itirazının reddine karar verildiği görülmektedir.
Kaza tespit tutanağında; davalıya husumet yöneltilmesine neden olan meçhul aracın kaçmış olması nedeniyle kusur tespiti yapılmamış, olay yerine ilişkin tespitler yapılarak, patlayan araç lastiğini değiştirmek amacıyla aracını yolun sağına park eden davacı aracına meçhul aracın çarpıp, davacının ayağını kaldırım ile araç arasında sıkıştırması şeklinde kaza anlatılmıştır. Bu tutanakta, yerleşim yeri içi sayılan yerde, gece vakti (saat 21:45'te), 12 metre genişlikteki, tek yönlü, cadde vasfındaki yol kenarına davacının aracını park ettiği; arkadan gelen meçhul aracın davacının aracının arkasından çarptığı işaretlenmiştir.
Karayolu üzerinde bozulan araçların alacağı önlemlerin düzenlendiği Karayolları Trafik Yönetmeliği'nin 135. maddesinde "herhangi bir arıza veya trafik kazası nedeniyle karayolunda sürülemeyecek araçlar için aşağıdaki esas ve usuller uygulanır... a) durumlarına göre bozulan araçlar için parketme ve duraklamada alınacak önlemlerden gerekli olanlar uygulanmakla birlikte; 1) Yol, hava ve trafik durumu ile gece ve gündüz oluşuna göre nizami park ve kuyruk ışıkları yakılmadığı, yakılamadığı veya yakılması halinde dahi 150 metre mesafeden diğer araç sürücüleri tarafından açıkça görülemediği takdirde, bozulan aracın ön ve arkasına uygun yerlere diğer araç sürücülerinin 150 metre mesafeden açıkça görebilecekleri şekilde birer kırmızı yansıtıcı veya kırmızı ışıklı cihaz konulması zorunludur" düzenlemesi yapılmıştır. Anılan bu düzenlemeyle, karayolu üzerinde bulunan araçların hiçbir önlem almadan (teknik arızası bulunsa dahi) duraklayamayacağı açıkça kabul edilmiş olup, Hakem Heyeti kararına esas alınan 26/05/2019 tarihli rapor bu zorunluluklar ile ilgili hiçbir irdeleme yapmadığından yetersizdir.
Açıklanan nedenlerle; teknik üniversitelerin ilgili bölümlerinde görevli öğretim görevlilerinden oluşan konusunda uzman bilirkişi heyetinden, dosya kapsamı ve kaza tespit tutanağı ile saptanan olay yeri özellikleri, KTY'nin 135. maddesindeki düzenlemeler de dikkate alınarak, kazada davacının da kusuru bulunup bulunmadığı hususunda gerekçeli, denetime elverişli bir rapor alınması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle, yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-5684 sayılı Sigortacılık Kanunu, Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16/13. maddesi ve karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT'nin 17/2. maddesi gereği, davacı yararına hükmedilecek vekalet ücretinin, tarifeye göre belirlenen nispi vekalet ücretinin 1/5'i tutarında (maktu ücretin altında kalmamak kaydıyla) olması gerektiği gözetilmeden, fazla (nispi tam) vekalet ücretine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının BOZULMASINA; dosyanın hakem kararının saklanması kararını veren İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 31/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.