Konut dokunulmazlığının ihlali - cinsel taciz - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7028 Esas 2020/5555 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7028
Karar No: 2020/5555
Karar Tarihi: 16.06.2020

Konut dokunulmazlığının ihlali - cinsel taciz - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7028 Esas 2020/5555 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz, hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen hükümler temyiz edildi. Beraat hükümleri ile kasten yaralama suçundan kurulan hükümler reddedildi. Müştekiye yönelik hakaret suçu kabul edildi, ancak ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmesi gerektiğinin farkına varılmadı. Bu sebeplerden dolayı hüküm bozuldu ve düzeltildi. Kararda 5271 sayılı CMK'nun 223/4 maddesi ile 5237 sayılı TCK'nun 129/3 maddesi açıklandı. Ayrıca 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun\"un 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesine atıfta bulunuldu.

17. Ceza Dairesi 2020/7028 E. , 2020/5555 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz, hakaret, kasten yaralama suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık hakkında kurulan beraat hükümleri ile kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın, beraatine ilişkin kararları temyiz etmesinde hukuki yararı bulunmadığından ve doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ...’nun temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II) Sanık hakkında müşteki sanık ...’e yönelik hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nun 129/3. maddesi uyarınca hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı CMK"nun 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından “Ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin çıkartılarak yerine "Ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.