MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.

DAVA : Davacı, ücret alacağı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2005 yılı Eylül ayında işe başladığını ve 01.04.2013 tarihine kadar çalıştığını, 2012 yılı Nisan ayında emekli olmasına rağmen davalı şirket bünyesinde inşaat kalfası olarak çalışmaya devam ettiğini, ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile aylık ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında davacının hizmet süresi uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğine göre davacının davalıya ait işyerinde inşaat kalfası olarak çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacı dava konusu işyerinde Eylül 2005-01.04.2013 tarihleri arasında çalıştığını, 2012 yılı Nisan ayında emekli olmasına rağmen davalı şirket bünyesinde çalışmaya devam ettiğini ileri sürmüştür. Davalı ise, davacının 31.03.2006-31.03.2012, 12.04.2012-31.01.2013 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur. Davacı 31.03.2012 tarihinde emekli olmuştur. Sigorta hizmet cetvelinde, 31.03.2012 tarihinden sonrası için kayıt bulunmamaktadır. Davacı tanıkları davacının işten ayrıldığı tarih ile ilgili bir beyanda bulunmamışlardır. Davalı tanıkları ise davacının 2013 yılı Ocak ayında işten ayrıldığını beyan etmişlerdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacıya ait işten çıkış bildirgesine ve en son Mart 2013 ücret bordrosuna göre işten çıkış tarihinin 25.03.2013 tarihi olduğu ve davacının 12.04.2012-25.03.2013 tarihleri arasında çalıştığı gerekçesiyle davacının 31.03.2006-25.03.2013 tarihleri arasında altı yıl onbir ay yirmidört gün süreyle çalıştığı kabul edilmiş ise de; dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının 31.01.2013-01.04.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığı yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlanmış değildir. Bu durumda mahkemece, davacının hizmet süresi 31.01.2013 tarihine kadar kabul edilerek dava konusu alacak taleplerinin bu süreye göre değerlendirilmesi gerekmektedir.
2-Davacının hafta tatili alacağı talebi bakımından; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının Payas"taki çalışması sırasında haftanın yedi günü hafta tatilleri de dahil olmak üzere çalıştığı kabul edilerek hafta tatili ücret alacağı hesaplanmıştır. Ancak davacı ve davalı tanık beyanlarına göre davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağının hesaplanması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Ayrıca fazla çalışma alacağı hesaplanırken hafta tatili çalışılan günde yedibuçuk saati aşan kısmın dikkate alınması gerekirken mükerrer hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
3-Davacının aylık ücret alacağı talebi bakımından ise; davacının hizmet süresi yukarıda belirtildiği şekilde kabul edilerek dava konusu yapılan 2013 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ilişkin aylık ücret alacağı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekir.
4-Belirtilmesi gereken diğer bir hususta, alacak kalemlerine ilişkin olarak yapılan hesaplamalarda asgari geçim indirimi dahil edilmeden belirlenen ücret miktarının esas alınması gerektiği gözetilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









.