5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/23315 Esas 2017/8638 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Talimatla alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul eden ve talimat evrakına Kaçak Eşyaya Mahsus Tespit Varakası eklenmediği için kamu zararından haberdar olmayan sanık hakkında; dava konusu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarının kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, CMK.nun 231/9. fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken sanık hakkında ""kamu zararını tazmin etmemiş olması nedeniyle şartları oluşmadığından"" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle CMK.nun 231. maddesinin uygulanmaması,
2- 5237 sayılı TCK.nun 51. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması ve (b) bendinde; suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işleyemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması koşulları getirilmiş olmakla, adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında "" kamu zararını tazmin etmemiş olması nedeniyle şartları oluşmadığından "" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
3-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K.sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
4- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı olup, katılan vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.