Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/1352 Esas 2016/5129 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hak sahibi sıfatıyla davalıya ödenen 19.02.2002-19.06.2012 tarihleri arası yersiz aylıkların 5510 sayılı Kanun hükümleri gereğince kesilmesi nedeniyle tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hakkında 15.07.1994 tarihinde boşanma kararı verilen davalıya, yaşamını yitiren sigortalı babası üzerinden hak sahibi kız çocuğu sıfatıyla bağlanan ölüm aylığının, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığının belirlendiği gerekçesiyle davacı Kurumca kesilerek, 19.02.2002–19.06.2012 döneminde yersiz ödendiği ileri sürülen aylıklar yönünden 20.231,27 TL borç tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı olan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 56. maddesinin 2. fıkrasında, eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıklarının kesileceği, bu kişilere ödenmiş olan tutarların, 96. madde hükümlerine göre geri alınacağı yönünde düzenleme yapılmıştır. Anılan maddeye dayalı açılan bu tür davalarda eylemli olarak birlikte yaşama olgusunun tüm açıklığıyla ve taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu dönem yönünden ortaya konulması önem arz etmektedir.
Eldeki dosyada mahkeme, boşanan eşlerin fiilen birlikte yaşadığından bahisle kurum işlemini yerinde bularak 19.02.2002–19.06.2012 tarihleri arası yersiz ödenen aylıkların yasal faiziyle birlikte tahsiline karar vermiştir.
Mahkemenin 01.10.2008-19.06.2012 tarihleri arası dönem yönünden kurmuş olduğu kabul hükmü isabetli ise de; 19.02.2002-01.10.2008 arası verilen kabul hükmü yanılgılı ve hatalı değerlendirme nedeniyle isabetsizdir.Davanın yasal dayanığını oluşturan 5510 sayılı ...’nun konuya ilişkin 56. madde hükmünün yürürlük tarihinin 01.10.2008 olması karşısında, yürürlük tarihi öncesine ait olan ve uyuşmazlığa konu yapılan 19.02.2002-01.10.2008 tarihleri arası dönem yersiz aylıkların istirdatına ilişkin davacı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.