Defter ve belge gizleme - sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5029 Esas 2020/3646 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5029
Karar No: 2020/3646
Karar Tarihi: 29.06.2020

Defter ve belge gizleme - sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5029 Esas 2020/3646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın defter ve belge gizleme ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından mahkum edilmesiyle ilgili olarak iki ayrı temyiz talebini incelemiştir. İlk talep, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yöneliktir ve temyiz edilemez; bu nedenle, itiraz yoluyla incelenmesi gerekmektedir. İkinci talep, sanığın sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkindir. Mahkeme, bu suçun cezası ve zamanaşımı süresini değerlendirdi ve bu sürenin sanığın mahkumiyet hükmünün verildiği tarihten itibaren dolmuş olduğuna karar verdi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanık hakkındaki kamu davası düştü. Kanun maddeleri olarak, 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri kararda geçmektedir.

11. Ceza Dairesi 2019/5029 E. , 2020/3646 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme, sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1- "Defter ve belge gizleme" suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve bu hususta itiraz merciince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen suçun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 05/06/2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
29/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.