Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8101 Esas 2015/434 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, katılanın yaralandığı olayda, her ne kadar görgü tanığı yok ise de;...’da ikamet eden ve tatil için dayısının yanına gelen suça sürüklenen çocuğun talimat ile alınan ifadesinde “…arkadaşlarımla gezdiğim bir gün bisikletiyle yere düşen birisini gördük ve biz yardım ederken olay yerinden dayım geçiyormuş ve bizi görür görmez yanımıza geldi, kız çocuğunu alıp hastaneye götürdü.Olaya yanımda tanık olan arkadaşlarım ... ve ..." de şahittir…” ifadesi üzerine tanık olarak dinlenen ...’in “…olay tarihinde ......’ dan tatil için gelmişti. Ben olay yerinde yoktum, olay zamanı ..."in kaza yaptığını duyduk. Biz gittiğimizde bacakları yaralıydı. Kazayı nasıl yaptığını anlatmadı.” şeklindeki ifadesi ile suça sürüklenen çocuğun olay yerine gelen dayısının, katılanı hastaneye götürdüğü sırada, katılanın üvey babasına, çarpan kişinin yeğeni olduğunu söylemesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.