Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12764 Esas 2015/9000 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12764
Karar No: 2015/9000
Karar Tarihi: 10.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12764 Esas 2015/9000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu hırsızlık suçuyla ilgili karar temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın işyerine girdiği eyleminin hırsızlık suçunun yanı sıra işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar verme suçunu da oluşturduğu belirtilmiştir. Suç tarihi itibariyle bu suçlar açısından zamanaşımı sürelerinin dolduğu anlaşılmıştır. Sanığın cezası ise 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan maddeleri ile yapılan karşılaştırmada 765 sayılı TCK'nın lehine değerlendirilerek belirlenmiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/2, 142/1-b ve 143. maddeleri ile 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi detaylı bir şekilde açıklanması gerekmektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/12764 E. , 2015/9000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK hükümleri ile 765 sayılı TCK"nın karşılaştırılmasının yapılarak, 765 sayılı TCK"nın sanık lehine kabul edilerek uygulama yapıldığı, hırsızlık yapmak için gece vakti şikayetçi olan mağdura ait işyerine zarar vererek giren sanığın eyleminin hırsızlık suçunun yanı sıra 5271 sayılı TCK"nın 116/2-4, 151/1. maddelerinde tanımlanan işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar verme suçunu da oluşturduğu ancak suç tarihi itibariyle anılan suçlar açısından 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/2. maddeleri gereğince zamanaşımı sürelerinin dolduğu anlaşılmakla,
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522. (pek fahiş) maddelerine göre, hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından, anılan Yasa"nın 7/2, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddeleri ışığında sanık yararına olması ve 5237 sayılı Yasa uyarınca yapılacak uygulamanın yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında lehe olduğunun kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine, 10.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.