Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12876 Esas 2015/8993 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12876
Karar No: 2015/8993
Karar Tarihi: 10.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12876 Esas 2015/8993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen kararı incelemiş ve suçun sanık tarafından işlendiğini ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık olmadığını kabul etmiştir. Ancak, sanığın suç tarihinde aynı suçtan sabıkasının olmadığı ve çalınan eşyanın değerinin pek hafif olduğu göz önüne alınarak, karşılaştırmalı değerlendirmenin yapılmamasından dolayı, sanık yararına olan yasanın belirlenmesinde hata yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri şunlardır:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 522/1. maddesi: Pek hafif hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 151/1, (53) maddeleri: Hırsızlık suçu ve mala zarar verme suçu için cezaların alt ve üst sınırlarını belirler.

17. Ceza Dairesi 2015/12876 E. , 2015/8993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık tarafından çalındığı kabul edilen eşyanın değerinin suç tarihi itibariyle paranın satın alma gücüne ve belirlenen kıymetine göre pek hafif değerde olduğunun ve sanığın suç tarihi itibariyle aynı nevi suçtan tekerrüre esas sabıkasının bulunmadığının anlaşıldığı, sanık yararına olan Yasa"nın belirlenmesi için yapılan karşılaştırmada, 765 sayılı TCK"nın 522/1. maddesinin uygulama koşullarının da değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2-Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522/1 (pek hafif ), maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 151/1, (53). maddelerinde öngörülen cezaların türleri, alt ve üst sınırları ile mala zarar vermek suçu bakımından değerlendirilip, sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiğinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.