Dolandırıcılık - 5490 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3849 Esas 2020/3643 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3849
Karar No: 2020/3643
Karar Tarihi: 29.06.2020

Dolandırıcılık - 5490 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3849 Esas 2020/3643 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, dolandırıcılık suçu ve 5490 sayılı Kanuna muhalefet suçuyla suçlanan sanık hakkında dolandırıcılık suçundan beraat kararı verdi ancak 5490 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkum etti. Mahkeme, bu suç yönünden Vodafone Telekomünikasyon A.Ş.'nin doğrudan zarar görmediğini ve dolayısıyla katılan olarak kabul edilemeyeceğini belirtti. Dolandırıcılık suçu yönünden ise, yasal unsurların dosya içeriğine uygun şekilde oluşmadığı gerekçesiyle beraat kararı verildi. Kanunlar açısından incelendiğinde, 5490 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü kesindir ve temyiz edilemezken, dolandırıcılık suçu kapsamında Vodafone Telekomünikasyon A.Ş. katılan olarak kabul edilmelidir. Kanunlar açısından kararda bahsedilen maddeler 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260/1. maddesi ve CMK'nin 237/2. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2019/3849 E. , 2020/3643 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, 5490 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan; beraat
5490 sayılı Kanuna muhalefet suçundan; Mahkumiyet

5809 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğundan bahisle Mahkemenin 15/03/2019 tarihli ek kararı ile bu suç yönünden Vodafone Telekomünikasyon A.Ş. vekilinin temyiz talebinin reddedildiği, ancak temyiz talebinin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin bulunmadığının anlaşılması karşısında; dolandırıcılık suçundan verilen beraat ve 5490 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine hasren inceleme yapılmıştır.
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçu yönünden doğrudan zarar gören ve kamu davasına katılma hakkı bulunan Vodafone Telekomünikasyon A.Ş. vekilinin, 21/12/2018 tarihli oturumda sanığın cezalandırılmasını talep ettiği ve bu talebi katılma istemi mahiyetinde olduğu halde, şikâyetçi kurumun belirtilen suç bakımından davaya katılan olarak kabulüne karar verilmemiş ise de; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun "Hakim ve mahkeme kararlarına karşı Cumhuriyet savcısı, şüpheli, sanık ve bu Kanuna göre katılan sıfatını almış olanlar ile katılma isteği karara bağlanmamış, reddedilmiş veya katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolları açıktır." şeklindeki 260/1. maddesi gereğince, şikâyetçi Vodafone Telekomünikasyon A.Ş.’nin CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca “dolandırıcılık suçu yönünden” davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1- 5490 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen “5490 sayılı Kanuna muhalefet” suçundan Vodafone Telekomünikasyon A.Ş.’nin doğrudan zarar görmediği, kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, şikayetçi vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olup; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 29.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.