Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21719 Esas 2022/1491 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d-2, 143, 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 5 yıl 15 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezaları cezalandırılmasına dair KAYSERİ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2018 tarihli ve 2018/345 esas, 2018/1132 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/07/2021 gün ve 94660652-105-38-10712-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/09/2021 gün ve 2021/94602 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede;
Hırsızlık suçunun konusu olan otomobilin çalınmasının akabinde bazı parçalarına zarar verildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması, sanığın hırsızlık suçunun konusu eşyaya zarar vermesi eyleminin ayrıca suç oluşturmayacağı gözetilmeden mala zarar verme suçundan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde,
2-Nitelikli hırsızlık suçu yönünden yapılan incelemede;
5237 saylı Kanun'un 142/2-d-2 ve 143. maddeleri gereğince hükmolunan 7 yıl 6 ay hapis cezasından, anılan Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca indirim yapıldığında 6 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği halde, hesap hatası yapılarak 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ... hakkında Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2018 tarihli ve 2018/345 Esas - 2018/1132 Karar sayılı kararı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, diğer sanık ...’in kararı istinaf etmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 24/06/2020 tarihli ve 2019/1035 Esas - 2020/944 Karar sayılı ilamı ile “Sanığın katılana ait otomobili çaldıktan sonra, kapı ve iç döşemelerine hasar verip, içerisinden koltuk, dikiz aynası, silecek ve müzik sistemlerini sökerek terk ettiğinden bahisle, hırsızlık suçu yanında ayrıca mala zarar verme suçundan da mahkumiyetine karar verilmiş ise de; mala zarar verme suçun konusu olan eşyanın, aynı zamanda hırsızlık suçunun konusu olan eşya olması durumunda, eylemin eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeni ile, hırsızlık suçunun konusu olan eşya ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden sanığın mala zarar verme suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi” gerekçesiyle mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararı kaldırılıp, sanık ...’in beraatine, bu kararın hükmü istinaf etmeyen sanık ...’a sirayetine karar verildiği, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verildiği; sanık ... hakkında da istinaf ilamında belirtilen gerekçeyle mala zarar verme suçundan beraat kararı verilmesi gerektiğinden kanun yararına bozma yasa yoluna gelindiği anlaşılmış ise de; 5271 sayılı CMK’nın 280/3. maddesi gereğince Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 24/06/2020 tarihli ve mala zarar verme suçu yönünden verilen kararın hükmü istinaf etmeyen sanık ...’a sirayet edecek olması, sirayet hükmünün uygulanması için istinaf etmeyen sanığın talepte bulunmasına gerek olmaması, bu hususun kanundan kaynaklanan bir durum olması ve yerel mahkemece uygulanabilecek olması karşısında, mahkemenin sanık ... yönünden sirayet sebebiyle yeniden duruşma açarak mala zarar verme suçundan istinaf ilamında belirtilen ve kanun yararına bozma yasa yoluna gelen sebebi sanık ... hakkında uygulayabilecek olması, kanun yararına bozma yasa yolunun uygulanabilmesi için hukuka aykırılığın giderilebilmesinde başka bir hukuki yolun olmamasının gerekmesi nedeniyle, taleple gelen bozma sebebi kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından (KAYSERİ) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 25/12/2018 tarihli ve 2018/345 Esas – 2018/1132 Karar sayılı karara yönelik 1 no’lu kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- Hırsızlık suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 6 yıl 3 ay yerine 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi nedeniyle 2 no’lu kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (KAYSERİ) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 25/12/2018 tarihli ve 2018/345 Esas – 2018/1132 Karar sayılı kararın, belirtilen nedenle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.