19. Ceza Dairesi Esas No: 2015/32269 Karar No: 2016/2778 Karar Tarihi: 29.02.2016
5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32269 Esas 2016/2778 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, işyerinde bandrolsüz eserler bulundurduğu gerekçesiyle 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na aykırılık suçuyla mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Çünkü, sanığın hapis cezasına mahkum edilmesi sonucu olarak TCK'nın 53. maddesine göre hak yoksunluğuna hükmedilmesi Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edildiği için yeniden değerlendirme yapılması gerekir. Bu sebeple, TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine \"24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına\" ibaresi eklenerek hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71/1 ve 81/13, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. madde ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. madde.
19. Ceza Dairesi 2015/32269 E. , 2016/2778 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Sanığın işyerinde yakalanan dava konusu bandrolsüz eserler üzerinde hak sahibi olan şirketlerin sanıktan şikayetçi olup, hak sahibi olduklarını ispatlaması karşısında, eylemin 5728 sayılı Kanun ile değişik 5846 sayılı Kanun"un 71/1 ve 81/13. maddelerine uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.