Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21712 Esas 2022/1494 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 29/1 ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/09/2020 tarihli ve 2019/588 esas, 2020/345sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/07/2021 gün ve 11458-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/09/2021 gün ve 2021/94631 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, tekerrüre esas alınan İstanbul 45. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarihli ve 2017/425 esas, 2018/369 sayılı kararının inceleme konusu suçun işlendiği 15/10/2018 tarihinden sonra 09/05/2019 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme gereğince, sanığın sabıka kaydındaki söz konusu ilâmın tekerrüre esas olamayacağı, sanığın adlî sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının da bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, suç tarihinin 15.10.2018 olduğu; tekerrüre esas alınan İstanbul 45. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.05.2018 tarihli ve 2017/425 E., 2018/369 K. sayılı ilamı ile sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan verilen 10 ay hapis cezasının ise 09.05.2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilamdaki mahkumiyet, suç tarihinden sonra kesinleştiğinden anılan ilamın 5237 sayılı TCK’nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacak olması ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilamın da olmaması nedeniyle, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (KAHRAMANMARAŞ) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 08.09.2020 tarihli ve 2019/588 E., 2020/345 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümden, “Sanığın İstanbul 45. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/425 Esas, 2018/369 Karar sayılı kararı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşılmakla TCK'nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” şeklindeki tekerrüre ilişkin kısmın ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.