Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5693 Esas 2022/7100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03.06.2021 tarih ve 2021/19 E. - 2021/210 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2012/07669-1 numaralı başvuru ile diğer davalı TPMK’ya tasarım başvurusunda bulunduğunu, başvurunun ilanı üzerine, müvekkilinin 2012/01968-1 ve 2012/07532-13 sıra numaralı tasarımlarına dayanarak itiraz ettiğini, bu itirazın reddine karar verildiğini, oysa davalı şirkete ait tasarımın yeni ve ayırt edici nitelik taşımadığını, müvekkilince TPMK YİDK'ya yapılan itirazın sınırlı ve eksik inceleme sonucunda reddedildiğini, davaya konu tasarımların ayniyet derecesinde benzer olduğunu, hiçbir yenilik, özgünlük mevcut olmadığını, ilgili ve benzer ürünler için sınırsız tasarım özgürlüğü bulunduğunu, müvekkiline ait tasarımlar için haksız ve kötü niyetli olarak tasarım tescil belgesi aldığını ileri sürerek TPMK YİDK kararının iptaline, 2012/07669-1 numaralı tasarımın hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiş, davacı 05.05.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile dava dilekçesinde benzerlik nedenine dayalı olan iddialarını genişleterek davalı adına tescilli tasarımın başvuru tarihinden önce kamuya arz edilmiş olması nedeniyle, yenilik unsuru taşımadığından hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, dava konusu tasarım ile itirazlara mesnet tasarımların görünümleri kıyaslandığında pek çok farklı özelliklerinin bulunduğunu ve genel izlenim itibariyle belirgin farklılıklar olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacı tarafın iddialarının haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, dava konusu tescilli ürünler olan, kuru sıkı tabanca ve parçaların tasarımında tasarım bakımından teknik zorunluluklar olduğunu ve bu konularda tasarımcının çok fazla seçenek özgürlüğünün bulunmadığını, tasarımı geliştirme açısından seçenek özgürlüğünün kısıtlı olduğunu, YİDK kararının hukuka uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, dava konusu şarjör tasarımın görünebilir bir tasarım olduğu, davacının sunduğu tasarım ile dikdörtgensel form yapısı itibariyle benzer olduğu, ancak bu ana geometrik form yapısının şarjör tasarımları yönünden mutat olarak kullanıldığı, dava konusu tasarım üzerinde yer alan alt alta sıralanmış üçlü bant ve mermi görünümlü şekillerin davacı tarafından hükümsüzlüğe mesnet gösterilen tasarımlar üzerinde yer alan dikdörtgen prizma şeklindeki çıkıntı parçadan farklı olduğu, tasarımların ağız ve taban yüzeylerindeki somut farklılıkların da bilgilenmiş kullanıcı nezdinde derhal fark edilebilir, küçük ayrıntıların ötesinde farklılıklar olduğu, dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt ediciliğinin ortadan kalktığı yönündeki iddiaların yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava tescilli tasarımın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
Mahkemenin daha önceki 14.07.2016 tarih, 2013/293 E.-2016/177 K. sayılı davanın reddine dair kararı Dairemizin 21.11.2018 tarih 2017/1328 E.-2018/7269 K. sayılı ilamıyla her iki tasarımın farklılık arzeden yönlerinin nihai kullanım sırasında görünen kısma ilişkin olup olmadığı ve bu durum dikkate alınarak karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmişse de; davalıya ait tasarım tesciline konu şarjörün bilinen önceki şarjör tasarımları ve davacıya ait şarjör tasarımlarına nazaran nihai kullanım sırasındaki görünen kısmı itibariyle onu yeni ve ayırt edici kılacak bir özelliğe sahip olmadığı, davalının yenilik arzettiğini söylediği kısımlar bir tabancının nihai kullanımı sırasında görünmeyen kısımlarındaki küçük ayrıntılardan ve işlevsel özelliklerden öteye gitmediğinden davanın kabulüne ve ayırt edicilik özelliği bulunmayan davalı tasarımının hükümsüzlüğüne karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.