MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, kilitli olarak sokağa park edilmiş aracı çalması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b. maddesi kapsamında kalmasına karşın, TCK"nın 142/1-e. maddesi uyarınca cezalandırılması sonuca etkili görülmediğinden ve sanığın çaldığı aracın değerine göre, sanık hakkında hüküm kurulurken temel cezanın belirlenmesi sırasında, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri uyarınca alt hadden ayrılarak teşdiden ceza verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın adli sicil kaydında gözüken ve tekerrüre esas teşkil eden ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/648 Esas 2010/554 Karar sayılı ve 18.05.2010 kesinleşme tarihli mahkumiyet kararı daha ağır cezayı içermesine karşın, sanığın sabıka kaydında görünüp tekerrüre esas olan ve ... Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2006 tarih ve 2005/69 Esas, 2006/686 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanığın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 21.01.2014 tarih ve 2013/2-686 Esas 2014/19 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, hırsızlık suçunun konusunun çalınmak istenen aracın kendisinin oluşturması durumunda araca verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.