Esas No: 2020/26407
Karar No: 2022/1439
Karar Tarihi: 07.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26407 Esas 2022/1439 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Katılan vekilinin temyiz talebi ise kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Hırsızlık suçunun yanlış ceza tayini yapılmış ve etkin pişmanlık hükümlerinin yanlış uygulandığı belirtilmiştir. Kanunlar açısından, suç 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesinde tanımlanmıştır. Sanığın uygulanan cezada yanılgıya düşüldükten sonra eksik ceza tayini konusunda 141/1. madde gereği uygulama yapılmıştır. Sanığın etkin pişmanlık hükümleri konusunda ise 168/1. madde uyarınca uygulama yapılmıştır. Ancak, uygulanan indirim oranı 168/1. maddenin 2. fıkrasındaki üst sınır olan 1/2 oranından daha az olacak şekilde hesaplanmıştır. Bu hatalar sonucunda hüküm bozulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ...'nin temyiz talebi hakkında yapılan incelemede :
Yoklukta verilip, 09/02/2016 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen kararı 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 17/03/2016 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Katılan ... vekilinin temyiz talebi hakkında yapılan incelemede :
a) Sanığın, Orman İşletme Müdürlüğü adına kesim yapılarak istiflenmiş orman emvali çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Olay günü Akkuş Orman İşletme Müdürlüğüne gelen ihbar üzerine etraftan yapılan araştırmada sanığın evinin yanında bulunan orman emvallerinin orman muhafaza memurlarınca bulunup depo memuruna tesliminin sağlandığının anlaşılması karşısında sanığın bizzat pişmanlık göstererek iadede bulunduğu kabul edilemeyeceğinden, hakkında TCK'nin 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c) Etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleşmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/4 oranında indirim yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
