Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, “Haksız Gözaltı/Tutuklama Nedeniyle Tazminat” ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/38 Esas – 2013/137 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının mala zarar verme, terör örgütü propagandası yapmak, terör örgütüne üye olma suçlarından 31/12/2008 – 19/02/2013 tarihleri arasında 4 yıl 2 ay 19 gün gözaltı ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda mala zarar verme suçundan beraat edip 19/06/2013 tarihinde kesinleştiği, terör örgütü propagandası yapmak suçundan kovuşturmanın ertelenmesi kararı verilip 19/06/2013 tarihinde kesinleştiği, tutuklandığı terör örgütüne üye olma suçundan 7 yıl 6 ay hapis cezası alıp 30/09/2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, sanık sayısının ve suça konu terör eylemlerinin fazla olduğu, buna karşın yargılamanın makul sürede tamamlandığı, kaldı ki CMK"nın 102/2. maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemelerinin görevine giren suçlarda tutukluluk sürelerinin 5 yıl olarak belirlendiği, davacının tutuklulukta geçen süresinin 5 yıllık süreyi aşmadığı, yapılan yargılama sonucunda davacının terör örgütüne üye olmak suçundan neticeden 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın kesinleştiği, terör örgütü üyeliği suçlarında infaz rejimine göre fiilen ceza evinde kalma süresinin 3/4 olarak hesaplandığı, mahkemece tutuklu kaldığı sürenin aldığı cezadan mahsubuna karar verildiği anlaşılmakla, davacının tutuklu kaldığı sürenin makul olduğu ve yargılamanında makul sürede bitirilmiş olduğu gerekçesi ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarına, davacı vekilinin, usul ve yasaya aykırı karar veridliğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 2. paragrafının “Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 2.400 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak, hazineye verilmesine” şeklinde değistirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.