5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14467 Esas 2016/2739 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14467
Karar No: 2016/2739
Karar Tarihi: 29.02.2016

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14467 Esas 2016/2739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir ceza kararı temyiz edilmek istenmiş ancak açık cezaevine ayrılması yönündeki talebin reddine dair verilen karar itiraza tabi olduğu için dosya itirazı inceleyecek ağır ceza mahkemesine gönderilmiştir. Ağır ceza mahkemesi tarafından temyiz talebinin reddine dair kararın itirazen incelenmesi sonucu sanığın açık cezaevine ayrılma konusundaki itirazının mahallinde değerlendirileceği sonucuna varılmıştır. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Suç 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na aykırılıkla ilgilidir.

19. Ceza Dairesi 2015/14467 E. , 2016/2739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteğinin Reddine Dair Ek Karar

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz talebinin reddine dair 17.07.2014 tarihli kararın temyizi kabil kararlardan olmasına karşın, aynı kararda hükümlünün açık cezaevine ayrılması yönündeki talebinin reddine dair verilen kararın 2 numaralı bendinin itiraza tabi kararlardan olması nedeniyle hükmü veren yerel mahkeme tarafından, kararın 2 numaralı bendinin değerlendirilmesi için dosyanın itirazı inceleyecek ağır ceza mahkemesine gönderildiği halde,.... Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 17.07.2014 tarihli kararın 2 numaralı bendinin incelenmesine yönelik 1 numaralı benddeki temyiz talebinin reddine dair kararın itirazen incelenmesi sonucu verilen 12.08.2014 tarihli karar yok hükümünde sayılarak, sanığın açık cezaevine ayrılma konusundaki itirazının mahallinde itirazı inceleyecek merci tarafından değerlendirilmesi mümkün görülerek 17.07.2014 tarihli temyiz talebinin reddine dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın 04.04.2014 tarihinde tebliğ olunan gerekçeli kararı, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 17.07.2014 havale tarihli dilekçesiyle temyiz etmesi nedeniyle, yerel mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin 17.07.2014 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın, tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.