Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25965 Esas 2022/1448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 12.03.2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 08.02.2015 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Müştekinin aşamalarda alınan beyanlarında, ticari taksisinin kapılarını kilitleyip kilitlemediğini hatırlamadığını ancak uykusuz olması nedeniyle kilitlememiş olabileceğini ifade ettiği, sanık ...’nun 28.12.2009 tarihli soruşturma ifadesinde ise olay gecesi önce beyaz renkli köşesinde tura işareti olan Şahin marka bir araç gördüklerini, Tahir’in bu aracın ön kapısının kilidini çakı bıçağıyla açtığını, aracın içine girerek teybi aldığını, daha sonra aynı gece Ahmetefendi Camisinin arka kısmında sarı renkli ticari şahin marka aracı gördüklerini, kapısını yokladıklarında sağ arka kapısının açık olduğunu, içeriye girerek hoparlörü çaldıklarını belirttiği anlaşılmakla mahkemenin TCK’nın 141/1. maddesini uygulaması isabetli bulunduğundan tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
Dosya içeriğine göre sanığın eylemi gece saatlerinde işlemesi sebebiyle TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.