MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu iptali ve tescil

... ve müşterekleri ile ... aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair Kığı Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 14.07.2010 gün ve 110/72 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacılar vekili dava dilekçesinde; davalı adına tespit ve tescil edilen 127 ada 1 sayılı parselin tapu kaydının iptaliyle vekil edenleri adına veraset belgesindeki payları oranında tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalıya dava dilekçesi, 7201 sayılı TK. nun 21. maddesi gereğince tebliğ edilmiştir.
Mahkemece, "davanın kabulü ile 127 ada 1 sayılı parsel içerisinde teknik bilirkişinin 14.7.2010 havale tarihli raporuna ekli krokide kırmızıya taralı A harfiyle gösterilen taşınmaz bölümü bakımından tapu kaydının iptaliyle miras bırakan M. Sabri Dadaş’ın veraset belgesindeki payları oranında davacılar adına, B harfiyle işaretli yerin ise, davalı ... oğlu ... adına tespitteki gibi tapuda kayıtlı kalmasına" karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik hukuki sebebine dayalı olarak TMK. nun 713/1 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesi gereğince açılan mülkiyetin aktarılmasına ilişkin tapu iptali ve tescil davasıdır.
Mahkemece, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de, davalıya yapılan tebligatın 7201 sayılı TK. nun hükümlerine uygun olarak yapılmadığı ve taraf teşkilinin de sağlanmadığı anlaşılmıştır. Dava dilekçesi, 7201 sayılı TK. nun 21. maddesi uyarınca yapılmıştır. Her ne kadar tebligat mazbatasına verilen bilgide komşusu Alper Çetin’e haber verildi denilmiş ise de, anılan komşunun tebligat mazbatasına imzası alınmadığı gibi, imzalamama gerekçesi de gösterilmemiştir. Yani komşusunun imzadan neden çekindiğine ilişkin bilgi tebligatta yer almamaktadır. Bu şekilde yapılan tebligatın yöntemine uygun olduğu söylenemez.
Anayasanın 36. maddesinde; “Herkes, meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma hakkına sahiptir” denilmiştir. Yöntemine uygun bir biçimde tebligatın yapılmaması ve taraf teşkilinin
sağlanmaması, anılan Anayasa maddesinde açıklanan savunma hakkının kısıtlanması niteliğindedir. Yine HUMK. nun 73. maddesinde de; “Kanunun gösterdiği istisnalar haricinde hakim iki tarafı istima veyahut iddia ve müdafaalarını beyan etmeleri için kanuni şekillere tevfikan davet etmedikçe hükmünü veremez” hükmüne yer verilmiştir. 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren HMK. nun 27. maddesinde de aynı hükme yer verilmiştir. Saptanan bu somut olgular karşısında, yöntemine uygun bir biçimde taraflar mahkeme önünde hazır bulundurulmadıkça hükmün verilmesine olanak bulunmamaktadır. Tüm bu hususlar savunma hakkıyla ve adil yargılama hakkının kullanılmasına ilişkin bulunmakta olup, bu konularda kısıtlamanın yapılması düşünülemez. Mahkemece, bu hususlar göz ardı edilerek yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi anılan maddelere aykırıdır.
Davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK. nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK. nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre esasa ilişkin hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 20.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.