MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığa 02/04/2015 tarihinde tebliğinden sonra sanığın öğrenme üzerine verdiği 16/04/2018 tarihi eski hale getirme ve temyiz talepli dilekçesinin 5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olup bu konuda mahkemece verilen 19/04/2018 tarihli ek kararın hukuki geçerlilikten yoksun olduğu belirlenerek ve ek karar kaldırılarak, sanığın yokluğunda verilen 10/03/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekirken, sanığın doğrudan MERNİS adresi ile aynı olan bilinen en son adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; eski hale getirme isteminin kabulü ile yapılan tebliğ işleminin hukuken geçersiz ve sanığın 16/04/2018 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;


1- Dosya kapsamına göre, katılanın evinden çalınan eşyalardan olan cep telefonunun olaydan yaklaşık bir ay kadar sonra ... adına kayıtlı hat tarafından kullanıldığının tespit edildiği, ..."nın anılan hattın ... tarafından kullanıldığını bildirmesi üzerine ..."in bu hususu doğruladığı, ..."in ise bu cihazı ..."a ait cep telefonu dükkanından satın aldığını beyan ettiği, ... da bu hususu kabul ederek suça konu cep telefonunu sanık ..."dan suç tarihine yakın bir tarihte satın aldığını beyan ettiği, sanık ... ise atılı suçlamaları kabul etmeyerek paraya ihtiyacı olduğu için mahalleden tanıdığı olan ..."den para istemesi üzerine Hamza"nın suça konu cep telefonunu çıkarıp kendisine verdiğini, bunun üzerine cep telefonunu 15 TL"ye sattığını savunduğunun anlaşılması karşısında, her ne kadar ... cep telefonunu sanığa kendisinin vermediğini beyan etmiş ve sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine yeter nitelikte delil bulunamamış olsa da; faturasız aldığı cep telefonunun hırsızlık malı olduğunu bilebilecek durumda olduğu nazara alınarak, ek savunma hakkı da verilmek suretiyle sanık hakkında TCK’nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanığın atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçunu işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmasının aksini gösterir, mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.