MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın açılmamış sayılmasına dair verilen ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkiline ait rent a car araca davalıların sürücüsü, maliki ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın kusurlu olarak çarpması sonucu araçta 1.434,55 TL hasar oluştuğunu, kaza sonucunda aracın rayiç değerinde 300,00 TL"lik düşüş meydana geldiğini, tamir edildiği 1 günlük süre içerisinde 74,00 Euro (222 TL) tutarında ticari kazançtan mahrum kaldığını beyanla toplam 1.734,55 TL hasar ve değer kaybı ile 222 TL kira geliri kaybının (toplam 1.956,55 TL) kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın görevsizlik dava şartı eksikliğinden usulden reddine, karar kesinleştiğinde ve istek halinde dosyanın görevli ve yetkili İstanbul Anadolu Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesi"ne gönderilmesine kesin olarak karar verilmesi sonucu davacı tarafça dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi talebi üzerine 18/03/2016 tarihli ek kararla davacı vekilinin gönderme talebinin reddine, HMK 20. maddesi gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, toplam 1.956,55 TL maddi tazminat isteminde bulunmuş, mahkemece davanın görevsizlik dava şartı eksikliğinden usulden reddine, karar kesinleştiğinde ve istek halinde dosyanın görevli ve yetkili...i"ne gönderilmesine kesin olarak karar verilmesi sonucu, davacı tarafça dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi talebi üzerine 18/03/2016 tarihli ek kararla

davacı vekilinin süresinde olmadığından bahisle gönderme talebinin reddine, HMK 20. maddesi gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 20/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.