Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7647 Esas 2015/329 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve mahkumiyete yeter nitelikte delil bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Asli kusurlu olan sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayininde isabetsizlik yok ise de taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, yukarıda sayılan ölçütler nazara alınmak suretiyle, mağdurların yaralanmasının basit nitelikte olduğu da gözetilerek adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi yerine teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek asgari hadden çok fazla ayrılarak ceza tayini,
İsabetsiz olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.