Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/7837 Esas 2016/13088 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.

DAVA : Davacı, kıdem, ulusal bayram ve genel, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacıların murisi ...’ın davalıya ait işyerinde çalışması devam ederken 02.10.2012 tarihinde vefat ettiğini, fazla mesai yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalıştığını, yılda bir hafta yıllık izin kullandığını belirterek davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ücret bordrolarında yer alan (H.İ,+H.S) F.M , F.M 2 başlığı altında yer alan tahakkukların hafta sonu çalışmasına karşılık olduğu kabul edilerek fazla mesai hesabında söz konusu tahakkuklar değerlendirilmemiştir. Ancak bu tahakkukların hangi alacağa ilişkin olduğu dosya içeriğinden anlaşılamamaktadır. Mahkemece taraf ve tanık beyanlarına başvurularak söz konusu tahakkukların hangi alacağa karşılık olduğu açıklığa kavuşturulmalı sonucuna göre bu ayların fazla mesai hesabında dışlanması gerekip gerekmediği değerlendirilmelidir.
Öte yandan, fazla mesai hesabında yıllık izin sürelerinde fazla mesai olmayacağı gözetilmeksizin hesaplama yapılması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












.