Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2016/14080 Esas 2018/3266 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.Arsa niteliğindeki ... ili ...ilçesi ... köyü 149 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;Dosya arasında bulunan 14.01.2014 tarihli bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın kısmi kamulaştırılması nedeniyle arta kalan,fen bilirkişi rapor ve krokisinde A harfi ile gösterilen 5.453,35m²"lik bölümünün kullanılamaz hale geldiğinin belirtildiği, 26.03.2014 tarihli bilirkişi kurulu raporunda ise, arta kalan bu bölümde % 5 oranında değer kaybı hesaplandığı anlaşılmış olup, bu hususta mahallinde yeniden keşif yapılıp, dava konusu taşınmaza ilişkin kamulaştırma krokisi ve Karayolları Kenarında Yapılacak ve Açılacak Tesisler Hakkında Yönetmelik de dosya arasına alındıktan sonra, ilgili yönetmeliğin 41.maddesi uyarınca uygulanacak çekme mesafesinin, dava konusu taşınmazın imar durumu ve konumu dikkate alındığında kaç metre olacağı ve çekme mesafesi uygulandıktan sonra taşınmazın kalan bölümünde imar planına göre yapılaşmaya izin verilip verilmeyeceği, izin verilecek ise önceki durumuna göre herhangi bir kısıtlama getirilip getirilmeyeceği hususları ilgili Belediye Başkanlığı İmar Müdürlüğünden sorulup sonucuna göre karar verilmesi gerekirken ,yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,Doğru görülmemiştir.Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 01/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.