3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/15329 Karar No: 2020/19888 Karar Tarihi: 22.12.2020
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15329 Esas 2020/19888 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. İlk olarak, katılan sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen beraat hükmü, mahkemenin delillere dayanarak aldığı karar nedeniyle onanmıştır. Ancak, sanık hakkında mağdur sanık\"a karşı kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebepleri incelenmiştir. Karar, taraflar arasındaki farklı beyanlar nedeniyle ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının net olarak belirlenemediği için sanık lehine değerlendirme yapılması gerektiğini belirterek, katılan sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğini vurgulamıştır. Ancak, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK\"nin 29. maddesi, 6723 sayılı Kanun\"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun\"un 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.
(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/15329 E. , 2020/19888 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında katılan ..."ya karşı mala zarar verme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında mağdur sanık ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Katılan sanık ... ile diğer sanık ..."ın karşılıklı olarak kavga ettikleri ve her ikisinin de kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, katılan sanık ... lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.