Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6599 Esas 2016/2638 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6599
Karar No: 2016/2638
Karar Tarihi: 22.03.2016

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6599 Esas 2016/2638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu ticareti yapmak suçundan mahkum edilmesine hükmetti. Yargılama sürecinde, tüm iddialar ve savunmalar deliller ile incelendi ve sanığın suçu kabul edildi. Ceza, azaltıcı nedenler dikkate alınarak verildi. İkinci duruşmada, diğer sanıkların uyuşturucuya katılımını kanıtlayabilecek somut bir delil olmadığı keşfedildi ve onların suçsuz olduğu kararı verildi. Kanun maddeleri: Uyuşturucu madde ticareti (TCK 188), Şüpheden sanık yararlanır prensibi.

9. Ceza Dairesi 2015/6599 E. , 2016/2638 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Kendilerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanıkların savunmalarının aksine, diğer sanığın suçuna iştirak ettiklerine ve ele geçen uyuşturucu maddeyle ilgileri olduğuna dair, somut, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, "Şüpheden sanık yararlanır" ilkesi de gözetilerek, sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.