Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5793 Esas 2016/7482 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
(Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya ait zirai traktörün trafik sigortacısı olduklarını, davalı aracının alkollü sürücü sevk ve idaresinde yaptığı kazada araçta yolcu olan 3. kişinin öldüğünü, ölenin eşi tarafından açılan destekten yoksun kalma tazminatına ilişkin dava sonunda verilen ilamın icra takibine konu edildiğini, icra dosyasına toplam 63.806,00 TL. ödediklerini, davalı aracının zirai traktör olduğunu ve yolcu taşımacılığına elverişli olmadığını, davalı tarafın ZMSS Genel Şartları"na aykırı şekilde yolcu taşıması nedeniyle rücu haklarının doğduğunu belirterek 63.806,00 TL"nin ödeme tarihi olan 15.01.2014 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiş ve duruşmaları da takip etmemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davalıya ait traktörün yolcu taşımaya ruhsatlı olmadığı, buna rağmen traktörde yolcu taşıdığı, ZMSS Genel Şartları"nın B.4.e maddesi gereği rücu isteminin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 63.805,61 TL"nin dava tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olan davacının üçüncü kişilere ödediği tazminatın, araç sürücüsünün alkollü ve ehliyetsiz olması, araç ruhsatına göre yolcu taşınamayacağı halde yolcu taşınmış olması nedeniyle davalıdan rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Rücu alacaklısı olan davacı ... şirketinin dava konusu hasar nedeniyle üçüncü kişilere ödeme yaptığı tarih itibariyle rücu borçlusu olan davalı temerrüde düşmüş olup,
faiz başlangıç tarihinin talep gibi ödeme tarihi olarak kabul edilmesi gerekir. Bu durumda mahkemece, dava dilekçesindeki davacı talebiyle de bağlı kalınarak son ödeme tarihi olan 15.01.2014"ten itibaren faize hükmetmek gerekirken, yazılı olduğu şekilde dava tarihinden faize hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1.bendindeki “dava tarihi olan 29.07.2015 tarihinden itibaren” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine "davacının ödeme tarihi olan 15.01.2014 tarihinden itibaren” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine 20.6.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.