5490 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/19954 Esas 2016/2660 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19954
Karar No: 2016/2660
Karar Tarihi: 25.02.2016

5490 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/19954 Esas 2016/2660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 5490 sayılı Kanuna aykırılık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiş. Ancak suçun işlenme şekli sebebiyle, cezanın infazından sonra belirli bir süre kamu görevi yapma yetkisinin yasaklanması gerektiği Kanun’un 53/5. maddesinde belirtilmiş olmasına rağmen yerel mahkeme tarafından bunun gözetilmediği gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucu suçun sanık tarafından işlendiği, duruşmaların Kanun’a uygun olarak sürdürüldüğü ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı tespit edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: - 5490 sayılı Kanun - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu: 53/1-a, 53/5.

19. Ceza Dairesi 2015/19954 E. , 2016/2660 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5490 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesinde belirtilen kamu görevinin üstlenilmesi yetkisinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Kanun"un 53/5. maddesi gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.