Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13334 Esas 2020/10281 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13334
Karar No: 2020/10281
Karar Tarihi: 08.10.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13334 Esas 2020/10281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve eylemine uyan cezaların türü ve üst sınırına göre çeşitli kanun maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu dava zamanaşımı bakımından düşürülmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, deneme sürecinde ikinci suçun işlenmesi nedeniyle geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Bu nedenle, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları doğru bulunarak kararın bozulması ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 765 sayılı TCK’nın 492/1-son cümle, 55/3, 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a, 143, 31/3, 66/1-e. maddeleri ve 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi 8. ve 11. fıkraları, 7/2 ve 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddeleri gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/13334 E. , 2020/10281 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03.02.2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 19.03.2012 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 492/1-son cümle, 55/3, maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-a, 143, 31/3, 66/1-e. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 765 sayılı TCK hükümlerinin suça sürüklenen çocuk yararına olması ve aynı Kanun"un 102/4., 104/2. maddeleri uyarınca hesaplanan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 03.02.2010 tarihinde duran ancak deneme süresinde ikinci suçun işlendiği 19.03.2012 tarihinde tekrar işlemeye başlayan 7 yıl 6 aylık kesintili zamanaşımının suçun işlendiği 03.02.2005 tarihinden 01.12.2015 tarihli karar tarihine kadar geçtiği gözetilerek; davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, deneme devresinde suç işlenmesi nedeniyle geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 08.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.