Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmda belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi ve 5510 sayılı Kanunun 86. maddesi olup anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin bu tür davalar, kamu düzeni ile ilgili olduğundan, özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, kendiliğinden araştırma yapılarak delil toplanabileceği açıktır.
Somut olayda davacının, 20.06.2007 - 10.03.2009 ve 01.09.2009 - 01.11.2010 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde sürekli çalıştığının tespitini istediği davada, dosyaya ibraz edilen belgelerin incelenmesinde; davalı şirketin 10.09.1997 tarihinde kapsama alındığı ve halen faal olduğu, ancak talep dönemi içerisinde yer alan 28.06.2007 - 10.07.2007, 07.01.2010 - 02.03.2010, 05.06.2010 - 27.07.2010 tarihleri arasında dava dışı işverenler tarafından Kuruma bildirim yapıldığı, davalı işveren tarafından ise 27.09.2010 - 18.10.2010 ila 28.10.2010 - 01.11.2010 tarihlerinde davacının hizmetlerinin bildirildiği, fakat davacının aşamalardaki beyanlarında talep döneminde sadece davalı işveren nezdinde çalıştığını iddia ettiği; davacı tanıkları olarak hazır edilen ve davacı ile birlikte istem gibi davalı şirket nezdinde çalıştıklarını beyan eden Hüseyin ve Mehmet"in ise dosya arasında hizmet cetvellerinin bulunmadığı bu itibarla beyanlarının resmi kayıtlarla teyit edilmediği anlaşılmakla; mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin değerlendirmesi eksik incelemeye dayanmakta olup, dosyada mevcut bilgi ve belgeler hüküm kurmaya elverişli ve yeterli değildir.
Mahkemece yukarıda değinilen bilgiler dahilinde, davacının gösterdiği delillerle yetinilmeyip, kendiliğinden araştırma yapılarak, davacının çalışmasının gerçekliği, işin kapsam ve niteliğiyle, süresinin belirlenebilmesi amacıyla; mevcut tanık beyanlarının Kurum nezdindeki çalışmalarını gösterir belgeleri celp edilerek incelenmeli ve re"sen seçilecek bordro tanıkları ile aynı çevrede işyeri olan işveren ya da bu işverenlerin çalıştırdığı bordrolara geçmiş kişiler ilgili Kolluk ve Kurum"dan sorulmak suretiyle saptanarak bilgi ve görgülerine başvurulmalı; sigortalının kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenlerle kayıtlara geçmediği ya da bildirim dışı kaldığı hususu ile davacıya ödemelerin nasıl yapıldığı , çalışma gün ve saatleri ile işin mevsimlik olup olmadığı araştırılmalı; dinlenecek tanık beyanları arasında çelişki oluşması halinde bu çelişki giderilmeli; böylece gerekli tüm soruşturma yapılarak uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip, deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmelidir.
Mahkemece, belirtilen maddi ve hukuki esaslar göz önünde tutulmadan eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde; davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, 05.04.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.