Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5689 Esas 2022/7240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.04.2021 tarih ve 2019/674 E. - 2021/243 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 44.020.- TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin davacıdan faturalar karşılığı 79,773,44 TL tutarında elektronik ürün aldığını, satın alınan ürünlerin davalının belirttiği 4 ildeki kamu kuruluşuna teslim edildiğini, davalı şirketin borcunun 40,000,00 TL'sini ödediğini, ancak fatura bakiyesi olan 39.773,44 TL'nin ödenmediğini, bu alacağın tahsili için davalı şirket aleyhine Ankara 17. İcra Müdürlüğü'nün 2012/16377 E. sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline ve davalının icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki sözleşmede teslim edilecek makinelerin ''Germany'' menşeli olmasının zorunlu olduğunu, ancak teslim edilen malların kamu kurumu tarafından yapılan incelemesinde menşeinin ''Çin'' olduğunun ortaya çıktığını, menşeiden kaynaklanan geç teslim yüzünden alıcı kamu kurumunun firmaya 32.824,80 Euro ceza uyguladığını, bunun da davacının talep ettiği miktardan yüksek olduğunu, davacı yüzünden alıcı kuruma ödenmek zorunda kalınan miktardan davacının talep ettiği miktarın takas / mahsubunu talep ettiklerini savunarak davanın reddini ve davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacının teslimde geciktiği, asıl işveren ihale biriminin davalı alacağından kesinti yaptığı, sözleşme bedelinin %15’i kadar olan 16.080 Euro kadar davalının ceza ödediği, bu cezanın 5.148,00 Euro'sunun davacıya gecikme cezası olarak yansıtılması gerektiği, davacının ödenmeyen bakiye alacağı 39.773,44 TL’den ceza kesintisi miktarı 5.148,00 Euro’nun dava tarihindeki TCMB efektif satış kuru (1EUR=2.3469 TL) üzerinden hesaplanan karşılığı 12.081,84 TL’nin takas ve mahsubu gerektiği, davacının bakiye alacağının 27.691,60 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile; Ankara 17. İcra Müdürlüğü'nün 2012/16377 sayılı dosyasında, davalının 27.691,60 TL asıl alacak kalemine yaptığı itirazın iptaline, bu miktar alacağa takip tarihinden itibaren (%17,75 oranını aşmayacak şekilde) 3095 sayılı Yasa'nın 2/2 maddesi gereğince değişen oranlarda avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin istemin reddine, kabul edilen miktarın %20'si oranında hesap edilene 5.538,32 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davalı tarafın kötü niyet tazminatı isteminin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.832,31 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.