MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- 02.12.2004 tarihinde işlendiği iddia olunan suç bakımından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanıklara yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. mad- delerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihi olan 02.12.2004 tarihinden hüküm tarihi olan 28.03.2013 tarihine kadar gerçekleşmesi karşısında, davaların zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde sanıkların beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve CMK.nun 223. maddeleri gözetilerek oybirliğiyle (DÜŞÜRÜLMESİNE),
2- 06.10.2005 tarihinde işlenen suç bakımından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
Ödedikleri miktarla katılan kurumun bilirkişi raporunda belirtilen vergisiz ve cezasız zararını tazmin etmiş olan sanıklar hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle (BOZULMASINA), bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümdeki "Yüklenen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle sanıkların 5271 sayılı CMK.nun 223/2-e maddesi uyarınca sanıklar ... ve ..."in ayrı ayrı beraatine" ibaresinin çıkarılarak yerine "6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanıklar hakkında ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresi yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.