Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22533 Esas 2022/1534 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mahkemenin 12.05.2010 tarihli ve 2009/25 E., 2010/56 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verildiği, kararın kesinleştiği 28.06.2010 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 05.11.2010 tarihinde işlediği TCK’nın 141/1 ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçu nedeniyle ihbarda bulunan Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 28.09.2011 tarihli ve 2010/109 E., 2011/52K. sayılı ilamı ile sanığın mahkum edildiği ve yapılan ihbar üzerine mahkemenin 09.05.2012 tarihli ve 2011/177 E., 2012/91 K. sayılı kararı ile kanun yararına bozma başvurusundan sonra sanığa yapılan tebligat üzerine temyiz edilmesi nedeniyle ihbarda bulunulan mahkumiyet kararının henüz kesinleşmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına yer olmadığına dair karar verildiği, akabinde Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2014 tarihli ve 2013/38 E., 2014/198 K. sayılı ilamına konu olan ve yine denetim süresi 04.02.2013 günü işlenmiş bulunan TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçundan dolayı yapılan ihbar üzerine sanık hakkındaki hükmün açıklandığı, ancak; bu suçun CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığından, öncelikle hükmün açıklanmasına esas alınan ihbar dosyası yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hüküm yönünden hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekmekte ise de; hükmün açıklanması için ilk ihbarda bulunan Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 28.09.2011 tarihli kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 14.05.2013 tarihli ve 2013/15377 E, 2013/14646 K. sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddine karar verilmesi nedeniyle kesinleştiği ve bu ilam sebebiyle hükmün açıklanması koşullarının oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmeyerek ve 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 28.06.2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 05.11.2010 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, gece vakti, müştekinin zimmetinde bulunan aracın üzeri açık olan kasasındaki kabloları çalmaya teşebbüs etmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 141/1, 143 ve 35. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu, bu suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımı süresinin, 05/03/2009 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.