5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/17876 Esas 2017/8419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-İncelemeye konu Saray(Van) Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/70 Esas, 2013/141 Karar sayılı dosyasının suç tarihinin 11.10.2008, iddianame düzenleme tarihinin 14.10.2009 olduğu;
Dairemizde aynı gün incelenen: 2015/18110 Esas sayılı dosyada (Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/269 Esas, 2009/454 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 01.07.2008 ve iddianame düzenleme tarihinin 21.04.2009 olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK.nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Kabule göre de;
a) Mahkemenin sanık hakkında vermiş olduğu 22.06.2010 tarih ve 2009/358 Esas, 2010/137 Karar sayılı ilk hükmünün, yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay 7. Ceza Dairesince 16.05.2013 tarih ve 2012/19579 Esas, 2013/10699 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulduğu, sanığa mahkumiyet kararı verilirken kazanılmış hakkının gözetilmesi gerektiği ve bu nedenle ilk mahkeme kararındaki adli para ceza miktarına indirilerek hüküm kurulması gerekir iken aleyhe hüküm kurulması,
b) 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.