MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın terkini istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Kamulaştırılan taşınmaz ile emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak, değer biçilmesi yöntem olarak doğrudur. Ancak; Bilirkişi kurulunca emsal alınan taşınmazların, kadastral parsel mi imar parseli mi olduğu ilgili belediye başkanlığı imar müdürlüğünden sorulup, dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazların 2015 yılında, Arsa Metrekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonu tarafından resen belirlenen emlak vergisine esas olan m² değerleri ilgili Belediye Başkanlığı Emlak Müdürlüğünden getirtilip, alınacak cevaplara göre bilirkişi kurulu raporları denetlenmediği gibi her üç bilirkişi kurulu tarafından aynı emsaller incelendiği halde gerekçesi açıklanamadan birinci ve ikinci raporlarda farklı değer oranları alınarak farklı metrekare değerleri belirlendiği, son bilirkişi kurulu raporunda ise dava konusu taşınmaz ile emsallerin üstün ve eksik yönlerinin neler olduğu tek tek belirtilmeden değer belirlendiği ve ... 8. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2014/595 E, 2015/430 K sayılı dosyasında aynı kamulaştırma işlemi kapsamında, 30/04/2014 tarihi itibariyle (eski 774) 3196 parsel sayılı taşınmaza 300 tl/m2 değer biçildiği ve bu değerin Dairemiz denetiminde geçtiği, bu bağlamda aradan geçen zamanda dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgede sosyo-ekonomik durumda bir gerileme olduğuna dair dosyada bir tespitte bulunmadığı gözetildiğinde bilimsellikten uzak ve inandırıcı olmayan raporlar esas alınarak karar verildiği kanaatine varılmıştır. Bu durumda; taraflara, dava konusu taşınmazlara yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde re"sen emsal celbi yoluna gidilmesi, taşınmazın, değerlendirme tarihi itibariyle, emsal alınacak taşınmazın ise satış tarihi itibariyle imar ya da kadastro parselleri olup olmadığı ilgili Belediye Başkanlığı ve Tapu Müdürlüğünden sorulması, ayrıca dava konusu taşınmazın; imar planındaki konumu, emsallere ve değerini etkileyen merkezi yerlere olan uzaklığını da gösterir krokisi ve dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazların resen belirlenen vergi değerleri ve emsal taşınmazların satış akit tablosu getirtilerek, dava konusu taşınmazın değerlendirmeye esas alınacak emsallere göre ayrı ayrı üstün ve eksik yönleri ve oranları açıklanmak suretiyle yapılacak karşılaştırma sonucu değerinin belirlenmesi bakımından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu marifetiyle mahallinde keşif yapılarak alınacak rapor sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 01/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.