4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/12316 Esas 2017/8413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 10.09.2013 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına; 30.10.2013 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Müşteki ....İdaresi vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair 30.10.2013 gün ve 2013/415 Esas, 2013/715 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, müşteki .... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle redde dair hükmün ONANMASINA,
II- Sanık müdafiinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
1-5237 sayılı TCK.nun 51. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması koşulu ve (b) bendinde; suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması hükmü getirilmiş olmakla, sabıka kaydı bulunmayan ve pişman olduğunu beyan eden sanık hakkında "kamu zararını gidermeyerek eylemli olarak herhangi bir pişmanlık sergilemeyen sanığın soyut olarak pişman olduğunu ifade etmesi mahkememiz açısından önem taşımamakta, sanığın bu tavrı nedeniyle yeniden suç işlemeyeceğine dair olumlu bir kanaat oluşturmamaktadır" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-a,b,d,e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken bu bentteki hak yoksunluğunun ayrım yapılmaksızın koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi,
3-01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.