Esas No: 2020/16989
Karar No: 2022/1676
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16989 Esas 2022/1676 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu mahkumiyeti kararı incelendi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da göz önünde bulunduruldu. Mahkeme, sanığın suçunu TCK'nın 142/1-e maddesi uyarınca işlediğini ve diğer temyiz itirazlarının yerinde olmadığını belirtti. Ancak, mahkeme kararında bazı çelişkilerin olduğu ve mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair kanun maddelerinin detaylı olarak göz önünde bulundurulmadığı tespit edildi. Sonuç olarak, kararın bozulması ve sanığın cezasının infazı sonrası denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtildi. İlgili kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 58. ve 142/1-e maddeleri ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 108. ve 5. fıkraları.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, müştekinin aracının plakalarını çalması biçimindeki eyleminin TCK'nın 142/1-e maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturduğu ve oluşa uygun olarak aynı yasa maddesince hüküm kurulduğu halde hükmün gerekçesinde eylemin TCK'nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğu kabul edilerek hükümde çelişkiye neden olunması,
2-Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıvermeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir. Bu nedenlerle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde iki yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
