Esas No: 2021/23382
Karar No: 2022/1621
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23382 Esas 2022/1621 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz istemi reddedilmiştir, çünkü doğrudan hükmolunan adli para cezası hükümlerinin temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik temyiz istemi ise reddedilmiştir çünkü tüm deliller göz önünde bulundurularak sanığın mahkumiyeti doğru bulunmuştur. Kararda 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, TCK’nın 35. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında detaylı bilgi verilmektedir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler de bahsedilmektedir. Kararda ayrıca, infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması hakkında 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 7242 sayılı Kanun'da yapılan değişiklikler de belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekinin, çalınan sigaraların bir kısmının bir çuval içerisinde ve kasada bulunan paraların bir kısmının da bir poşet içerisinde bulunup kendisine iade edildiği, bozuk paralardan 150 TL kadar para ve birkaç karton sigaranın eksik olduğunu tespit ettiğine ilişkin beyanına göre, eylemin teşebbüs aşamasında kalmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında TCK’nın 35. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
