Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20266 Esas 2022/1587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Düşme, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında karşılıksız yaralanma ve mühür bozma suçlarından beraat kararı verildiği, katılan vekilinin istinaf talebi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince davanın yeniden görülmesine karar verilerek, duruşma açılıp ilk derece mahkemesi kararı kaldırılıp, karşılıksız yararlanma suçundan CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca davanın düşmesine, mühür bozma suçundan ise adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükümlerin temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır” ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, sanığın suçsuz olduğu ve hakkında cezalandırmaya yeterli delil bulunmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, istinaf mahkemesinin değerlendirmelerinin somut delilere dayanmadığına ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, beraat kararının kaldırılarak mühür bozma suçundan sanığın mahkumiyetine dair verilen karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7.Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır” ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, sanığın suçsuz olduğu ve hakkında cezalandırmaya yeterli delil bulunmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, istinaf mahkemesinin değerlendirmelerinin somut delilere dayanmadığına ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
6352 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 05.07.2012 tarihi öncesinde işlenen karşılıksız yararlanma suçlarında sanığın zararı tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceği gözetilerek, sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 303. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.