MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/865 Esas ve 2019/1164 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanığın CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 25/11/2019 tarihli, 2019/4591 Esas ve 2019/2571 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından;
Sanık ...’ın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızılık suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 25/11/2019 tarihli, 2019/4591 Esas ve 2019/2571 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararının 5271 sayılı CMK"nin 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 303/1. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesince sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan “...aynı maddenin 2 ve 3 fıkrası uyarınca 1-c bendindeki hak yoksunluğunun şartlı tahliye tarihine kadar, diğer hak yoksunluklarının cezanın infazı tamamlanıncaya kadar UYGULANMASINA,” şeklindeki kısmın çıkartılıp yerine “TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına,” şeklindeki cümlerinin eklenmesi suretiyle CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 12/05/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.