Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/665 Esas 2020/1526 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/665
Karar No: 2020/1526
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/665 Esas 2020/1526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Müvekkilinin bir bankadan olan alacağı için yaptığı başvuru reddedilince, davalı vekili davacının alacağının iflas masasına kayıt ve kabul edilmesi talebine karşı davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesi davanın usulden reddine karar vermiş ve tarafların istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Davalı vekillerinin temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi gereğince harç alınması gerektiği belirtilmiştir.
Kanunun 114/1-b ve 115/2 maddelerine göre HMK'nın yargı yolu bakımından usulden reddedişi, istinaf kanun yoluna başvurulabilecek bir karardır. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi ise iflas masasında kaydı ve kabulü yapılan alacakların tahsili hakkında hükümler içermektedir.

23. Hukuk Dairesi 2020/665 E. , 2020/1526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekilleri temyiz etmiştir
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,
04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.