Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6176 Esas 2020/2305 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6176
Karar No: 2020/2305
Karar Tarihi: 26.11.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6176 Esas 2020/2305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir tefecilik suçlamasıyla ilgili olarak verilmiştir. Sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1 ve 43 maddeleri uyarınca suçlu bulunmuş ve 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak hesap hatası nedeniyle ceza, 1 yıl 13 ay hapis cezasına indirilmiştir. Kararda, suç tarihinin yanlış yazılması ve zincirleme suç hükümleri gereğince arttırım yapılırken yanlış Kanun maddesinin kullanılması gibi hata ve yanlışlıkları düzeltmek üzere bazı düzeltmeler yapılmıştır. Karar, hiçbir isabetsizlik görülmediği için onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, suçun niteliğine göre sanığın cezalandırılması için kullanılan TCK 241/1, zincirleme suçlar için TCK 43/2 ve indirim hükümleri için TCK 62 belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/6176 E. , 2020/2305 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında Kasım 2010 olan suç tarihinin 2014 yılı olarak yazılması ile katılan olmasına karar verilen Maliye Hazinesi"nin müşteki olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş,
Sanık hakkında hükmolunan cezadan zincirleme suç hükümleri gereğince arttırım yapılırken uygulama maddesinin TCK’nın 43/1 maddesi yerine TCK’nin 43/2 maddesi olarak gösterilmesi sonuca etkili olmayan maddi hata olarak kabul edilmiş,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş,
Sanık hakkında tefecilik suçundan 5237 sayılı TCK"nın 241/1, 43 maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.