Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6537 Esas 2022/1684 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Red

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin 21/04/2016 tarihli dilekçesinin temyiz talebine ilişkin olmayıp gerekçeli kararın tebliği talebinden ibaret olduğu tespit edilerek katılan vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında 17/06/2015 tarihinde katılanın pancar ekmiş olduğu hazine arazisini sürerek katılanın ekinine zarar verdiği gerekçesiyle inceleme konusu davanın açıldığı, yine aynı araziye ilişkin taraflar arasında 31/10/2015 tarihinde sanığın aynı tarlayı sürerek aralarında devam eden yargılama kapsamında delilleri kararttığından bahisle bu dosyada tanık olarak yer alan ...’un şikayeti üzerine Kayseri 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2015/788 Esas, 2016/163 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında beraat kararı verildiği, bahse konu kararın gerekçe kısmında her ne kadar “iddianamede suç tarihi olarak 31/10/2015 gösterilmiş ise de bu tarihin katılanı şikayet tarihi olduğu ve aslen tarlanın sanık tarafından 2015 yılının Haziran ayında sürülmüş olduğu” kabul edilmiş ise de; bahse konu yargılama dosyasının sanığın uyuşmazlık konusu tarlayı 31/10/2014 tarihinde yeniden sürmüş olduğu iddiası ile ikame edildiği, soruşturma aşamasındaki evraklar incelendiğinde de bu hususun açıkça anlaşıldığı, dolayısıyla suç tarihi 17/06/2015 olan inceleme konusu davanın mükerrer dava olarak kabulünün mümkün olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1- Uyuşmazlık konusu tarlanın Hazine mülkiyetinde bulunduğu, sanıkların bahse konu tarlayı ekip biçerek ecrimisil ödemek suretiyle herhangi bir hakka dayanmaksızın kullandıkları, katılan tarafından Nisan ayında şeker pancarı ekilmiş olan tarlanın sanık tarafından Haziran ayında sürülmesi suretiyle ekine zarar verildiği sabit olduğundan sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyeti gerekirken yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
(1) nolu bozma nedenine göre,
2- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA 08/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.